I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu» (Mk 2,27-28).
Jedno z najbardziej znanych zdań Jezusa. Zdań, które mogą właściwie ukształtować ludzkie serce, wskazać właściwy kierunek, wspierać w rozwiązywaniu życiowych dylematów i dokonywać właściwych wyborów.
Przyzwyczajamy się i staramy się żyć według określonych zasad i norm, które porządkują życie, ułatwiają funkcjonowanie w społeczeństwie. Ale jednocześnie można wpaść w pułapkę absolutyzowania norm, prawa, tradycji i zwyczajów, zapominając, że nie są one celem samym w sobie i winny służyć życiu i dobru człowieka.
Można być posłusznym Bogu i w konsekwencji wypaczyć Jego wolę. Surowe przestrzeganie zasad i norm może przesłonić wówczas miłość, miłosierdzie, przebaczenie, zrozumienie i szacunek dla osoby.
Prawo jest na służbie wobec osoby, jej wolności i godności. Wszelkie skrajności są niebezpieczne, prowadzą do fundamentalizmu, moralizatorstwa i poprzestawania na tym, co zewnętrzne - rytu. Jezus podkreśla wartość osoby.
1. Czy przyjęte przeze mnie normy postępowania służą harmonii życia?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz