Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą (Mt 16,15-18).
Najstarsze obrazy św. Piotra ukazują go z kogutem u boku. Jest to sposób na przypomnienie nam, i przypomnienie jemu, że jego życie nie było tak doskonałe, jak powinno być. On, który miał odwagę wyznać, że Chrystus jest Mesjaszem, Synem Boga żywego, był tym samym, który później zdradził go w chwili Męki.
Dla niektórych z nas to wystarczający powód, by pogardzać Piotrem. Jego nauczanie nie jest poparte praktyką jego życia!
To prawda. Ale prawdą jest również to, że życie jest procesem. I że najważniejszą rzeczą jest to, jak ten proces zostanie zakończony. Po drodze, nawet błędy są okazją do nauki, czasem łaski.
To nie lata dają człowiekowi mądrość, ale sposób, w jaki przyswoił sobie własne doświadczenie życiowe. Kiedy jest starcem, Piotr może pisać do innych gmin chrześcijańskich i doradzać starszym, takim jak on sam.
Prosi ich, aby troszczyli się o stado Boże, o swoich braci i siostry, na sposób Boży, z hojnym poświęceniem. I możemy sobie wyobrazić, jak Piotr, rybak, grzesznik, odważny, tchórz, przywódca, ten, który zaprzeczył znajomości z Jezusem trzy razy, dojrzał, by przyjąć w swoim sercu Boże przebaczenie i miłosierdzie.
1. Kiedy ostatnio modliłem się za papieża?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz