Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał. Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w bogactwa. Zaczęliście królować bez nas! Otóż tak! Nawet trzeba, żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z wami (1 Kor 4,7-8).
Ironia św. Pawła może zaskakiwać. Celem tego zabiegu Apostoła Narodów jest troska o gminę w Koryncie, którą założył. Ironizuje, nie po to, by zawstydzać, ale by napomnieć, by zachęcić do myślenia, bo kocha ich jak dzieci. Zależy mu na nich.
Chrześcijanin nigdy nie powinien się przechwalać, ponieważ wszystko czym jesteśmy i co posiadamy jest darem.
To narzędzia, którymi możemy się posługiwać, aby wzrastać, rozwijać się. Nikt nie otrzymał ich dla samego siebie.
Nasze talenty, umiejętności, nasze zdrowie i życie, winny nas skłaniać do wdzięczności wobec Boga, a nie stawać się powodem pychy.
1. Czy jestem wdzięczny za to, kim jestem i co posiadam?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz