tag:blogger.com,1999:blog-8000648749749048417.post92272383092930815..comments2024-02-27T07:49:47.963+01:00Comments on Okruchy Słowa: Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawłao. Edward Kryściak SPhttp://www.blogger.com/profile/07621580591394190723noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-8000648749749048417.post-44045745211842685232022-06-29T13:26:06.170+02:002022-06-29T13:26:06.170+02:00Otwartość na różnorodność - tak, wyszczególniłabym...Otwartość na różnorodność - tak, wyszczególniłabym: na pokolenia. Różnica postrzegania między młodzieżą a dziadkami jest bardzo duża, wzajemna akceptacja w kościele (tym szeroko rozumianym) jest istotna, aby się nie "zamknąć na klucz". W bardzo dużym uproszczeniu: młodzież widzi "berety" z różańcem, a starsi w młodzieży rozpustę.<br />Otwartość na każdego, aby nie stać się sektą, otwartość mimo, że nie przestrzega się zwyczajów naszych rodziców. (św. Paweł był wielki w tym względzie). Otwartość jest trudna. Boimy się "innych".<br />Podczas czytanej Ewangelii, poczułam ogromną odpowiedzialność papieża i tym samym pragnienie gorącej modlitwy za Niego. Tzn. zawsze rozumiałam wagę Stolicy Piotrowej, mocy związywania i rozwiązywania, ale dzisiaj wyjątkowo jestem poruszona "posiadaniem kluczy do Królestwa Bożego". <br />KLUCZE. W dzisiejszych czasach widać jak bardzo zabezpieczamy się i boimy o utratę nagromadzonych dóbr. Często w drzwiach są podwójne zamki i coraz bardziej zmyślne, są też alarmy. Myśląc o kluczach, ufam, że Pan Jezus ma komplet kluczy do mojego serca i życia. Ufam, że nawet gdy moje klucze się zawieruszą, Jezus wejdzie mimo drzwi zamkniętych, właśnie szczególnie wtedy, gdy są zamknięte. Wiem, że On to potrafi. I choć boimy się czasami, że Jego wizyta mogłaby przynieść nam straty, że nam coś zabierze lub nie pozwoli na coś, to On przynosi Miłość, łaskę, przynosi radość i Pokój, przynosi, gdy nie tylko drzwi mam zamknięte ale i okna.<br />O Kościół, mimo burzy jestem spokojna, bo to Jego Kościół, zbudowany na skale. Jestem za niego bardzo wdzięczna, za ten duży w wymiarze świata i za mój mały, lokalny. Wdzięczna, choć czasami jak w nim jestem mam wrażenie, że do niego nie pasuję. <br />ps. z uśmiechem: różnorodność najlepiej widać z ambony. Nowinahttps://www.blogger.com/profile/02389117812157374868noreply@blogger.com