Środa 6. Tygodnia Wielkanocy

    Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: "Nieznanemu Bogu". Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając (Dz 17,23).

    Paweł z pewną dozą humoru, ale jednocześnie z uznaniem dla pobożności, wypowiada się o wielości greckich bogów, wśród których ma miejsce także Ten, który jest Nieznany, ale czczony.

    To jest punkt wyjścia, aby odsłonić tajemnicę Boga i głosić zmartwychwstanie Chrystusa. Bóg nieznany jest tajemniczy, nie można Go ani dotknąć, ani zobaczyć, ale jednocześnie jest Bogiem jak najbardziej realnym i autentycznym, jest tchnieniem życia. W Chrystusie ten Bóg nieznany staje się Bogiem bliskim, dobrze znanym, pozostając wciąż Bogiem całkowicie niezgłębionym. 

    Dzięki temu, że jest bliski, że jesteśmy z Jego rodu, możemy poznawać Jego tajemnicę i odczuwać Jego bliskość w naszym życiu, a jednocześnie poznając i wchodząc w tajemnicę Boga, uświadamiamy sobie, że jest tajemnicą niezgłębioną i niewyrażalną dla człowieka.

    Prawda o zmartwychwstaniu natrafia jednak na opór. Ateńczycy żyją tak mocno zakorzenieni w ziemskiej rzeczywistości, że niemożliwe dla nich staje się życie inne niż to, które prowadzą na ziemi. Słowa o powstaniu z martwych wywołują w nich śmiech, obojętność i odrzucenie: posłuchamy cię innym razem. Pojawiła się też mała grupa, która uwierzyła słowom Pawła, ziarno Słowa padło w ziemię dobrą. 

    I tak jest zawsze. Wybór Boga, to przylgnięcie do Boga, zawsze ma wymiar osobisty, indywidualny, dobrowolny, z przekonania. Pośród wielu bożków obecnych w naszym świecie każdy osobiście musi znaleźć i wybrać Boga, który jest Życiem, jest bliski i niezgłębiony jednocześnie...