«Uleczę ich niewierność i umiłuję ich z serca, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola rozpuści korzenie (Oz 14,5-6).
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych» (Mk 12,30-31).
Miłość miłosierna. Wystarczy skrucha, by doświadczyć Bożej dobroci i miłości.
Kiedy nawet nie zasługujemy na przebaczenie, On powodowany miłością, przebacza.
Wielkie przesłanie nadziei słów Ozeasza. Bóg kocha miłością przebaczającą, miłością miłosierną.
Pośród całego gąszczu różnych praw, nakazów i zakazów można się zagubić.
Jezus wskazuje tylko jedno przykazanie - MIŁOŚĆ. Kochać Boga i kochać bliźniego. Kochać siebie, by kochać bliźniego.
Kochać, by być na drodze do Królestwa. Pokuta i wyrzeczenia mają wartość, jeżeli ich źródłem jest miłość lub kiedy pogłębiają naszą miłość i prowadzą do niej.
Słowa Jezusa wskazują nam, że czas Wielkiego Postu to zaproszenie do tego, co stanowi istotę Ewangelii - do Miłości. Tak często zamiast tego, co istotne, zajmujemy się błahostkami...
1. Jakie jest moje doświadczenie Bożej miłości?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz