Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania» (Dz 1,15.21-22).
Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości (J 15,9-10).
Trwają w Wieczerniku, pełni niepewności, lęków, ale z nadzieją, oczekując na obiecany dar Ducha. Trwają na modlitwie razem z Maryją.
I pierwsze przemówienie Piotra pośród niewielkiego grona, zaledwie 120 osób. Niewiele, ale wystarczająco, by budować wspólnotę. Piotr wskazuje na konieczność uzupełnienia grona apostolskiego.
Kryteria wyboru kandydatów są jasne:
* od początku misji towarzyszył Jezusowi,
* jest świadkiem zmartwychwstania.
To grono apostołów musi być uzupełnione przed Zesłaniem Ducha Świętego. Wówczas rozpocznie się podróż i misja Kościoła, a na gronie Dwunastu spocznie odpowiedzialność za jej realizację.
Wybór pada na Macieja, a wspólnota apostolska jest przygotowana na dar Ducha.
Ewangelia zachęca do wytrwałości i miłości. Jezus ukazuje swoją relację z Ojcem, relację miłości, której owocem jest miłość do uczniów.
Uczniowie są zaproszeni do miłości i komunii z Ojcem i Synem, a z tej komunii może narodzić się misja i owocowanie wspólnoty Kościoła.
1. Jak widzę swoje miejsce we wspólnocie Kościoła?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz