Piątek 12. Tygodnia Zwykłego, wsp. św. Ireneusza

    A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić» (Mt 8,2).

    Po wysłuchaniu Kazania na Górze schodzimy wraz z Jezusem na nizinę. Ale On nie przestaje głosić. Na Górze nauczał poprzez słowa, teraz głosi poprzez znaki. 

    Pierwszy z nich, to uzdrowienie trędowatego, człowieka chorego i wykluczonego poza społeczność, nieczystego. Tym, co ujmuje w tym spotkaniu,  jest bezgraniczne zaufanie trędowatego. Zostaje uzdrowiony, odzyskuje godność, może znów nawiązać relacje z ludźmi. 

    Jezus wyzwala i zbawia, przywraca godność tam, gdzie została ona utracona. 

    Uzdrowiony musi udać się do kapłana. Choroba spowodowała, że został naznaczony społecznym ostracyzmem, wykluczony ze wspólnoty religijnej i społecznej. To samo społeczeństwo, które wcześniej dokonało wykluczenia w imię prawa, musi teraz w imię tego samego prawa przyjąć tego człowieka do wspólnoty.

Czy doświadczam oczyszczenia w sakramencie pokuty? Jak często korzystam z tego sakramentu?