Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu (Ez 18,26-27).
Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przez ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim! Potem przyjdź i dar swój ofiaruj! (Mt 5,23-24).
Bóg bogaty w miłosierdzie pragnie obdarować przebaczeniem grzechów, oczekuje jednak od nas nawrócenia.
Przypomina, że każdy z nas jest odpowiedzialny za swoje działania i decyzje wobec Niego i wobec bliźnich.
Każdy sam decyduje o swojej przyszłości. Nie dźwigamy odpowiedzialności za grzechy naszych przodków, ale również nie osiągniemy zbawienia ze względu na ich cnoty. Każdy osobiście ponosi odpowiedzialność za podejmowane decyzje i dokonywane wybory. Środowisko, rodzina, przeszłość - mogą nam to ułatwiać, mogą utrudniać, ale decyzja należy do nas.
Jezus proponuje nie tylko relację z Bogiem, ale wskazuje na konieczność budowania właściwej relacji z bliźnimi. Przebaczenie uzyskane u Boga jest możliwe, kiedy potrafimy zadbać o pojednanie z drugim człowiekiem.
Nie możemy być w przyjaźni z Bogiem, jeżeli niszczymy przyjaźń z naszymi braćmi i siostrami.
1. Z kim powinienem się pojednać w tym czasie Wielkiego Postu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz