«Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela,
że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
i moc zbawczą nam wzbudził
w domu sługi swego, Dawida:
jak zapowiedział to z dawien dawna
przez usta swych świętych proroków,
że nas wybawi od nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że miłosierdzie okaże ojcom naszym
i wspomni na swoje święte Przymierze -
na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi,
że nam użyczy tego,
iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani
bez lęku służyć Mu będziemy
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz,
bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
Jego ludowi dasz poznać zbawienie
co się dokona przez odpuszczenie mu grzechów,
dzięki litości serdecznej Boga naszego.
Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju» (Łk 1,67-80).
Hymn uwielbienia Boga. Zachariasz, kapłan Starego Przymierza, wychwala Boga za dzieło zbawcze, za wierność przymierzu, spełnienie obietnic. Bóg nawiedzał swój lud, wyzwalał, napełniał mocą, realizował obietnice.
Bóg wciąż na nowo podejmuje swoje działanie. Nie zniechęca się, na nowo objawia swą moc. Zachariasz wypowiada to co się stało, ale jednocześnie wskazuje, że Boże działanie dokonuje się tu i teraz. Bóg wyrywa z rąk nieprzyjaciół, okazuje wciąż człowiekowi serdeczną litość - miłosierdzie, nawiedza, oświeca, kieruje, prowadzi ku pokojowi.
I w tym działaniu Boga widać zaproszenie kierowane do człowieka. Zaproszenie, by przygotować drogę, by doświadczać zbawienia, które najpełniej objawia się w przebaczeniu grzechów.
Jesteśmy zaproszeni, aby razem z Zachariaszem wyśpiewać pieśń o przymierzu, jakie Bóg zawarł z każdym z nas, z całym rodzajem ludzkim. W tym hymnie nie powinniśmy ukrywać cieni, trudności, konfliktów, naszych słabości i grzechów... Podkreślić, że Bóg jest większy od naszego grzechu. Zobaczyć wielki orszak mężczyzn i kobiet, którzy pozwalając Bogu być Bogiem w ich życiu, wydobyli z siebie to, co najlepsze i roznosili Jego światło w naszym świecie.
Śpiewać Bogu z nadzieją, jak Zachariasz, bo Słońce nawiedzi także nas. Bóg pozostaje współczesny dla każdego pokolenia. Nie jest historyczną pamiątką i wspomnieniem. Działa tu i teraz. I każde pokolenie jest powołane do przygotowania dróg dla Niego. To od człowieka zależy, czy będzie żył Przymierzem z tym, który jest wierny i nie zawodzi.
1. Czy potrafię wyśpiewać hymn uwielbienia Boga za Jego dzieła w moim życiu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz