Czwartek 31. Tygodnia Zwykłego - wsp. św. Karola Boromeusza

    Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?  (Łk 15,4.8).

    Jezus poprzez przypowieści ukazuje miłość miłosierną Ojca, która jest niezrozumiała dla uczonych w Piśmie, faryzeuszy, która jest niezrozumiała dla wielu chrześcijan.

    Owca może się zgubić. Drachma może się zapodziać. Nieuchronna możliwość utraty, czy nawet odejścia z domu (syn marnotrawny) nie niszczy miłości Ojca. 

    Prawdziwa miłość potrafi przyjąć ból ze strony tego, kogo kocha. Strata tylko jednej owcy spośród stu, jednej drachmy spośród dziesięciu rani kochające serce Ojca. Bóg nie jest ani obojętny, ani nieczuły. Każdy z nas jest dla Niego ważny i każda strata wywołuje ból Jego serca. Bóg nigdy nie odwróci się plecami, nie wzgardzi ani jednym swoim dzieckiem.

    Miłosierna miłość Ojca jest również pełna nadziei i radości. Wybiega w przyszłość, poszukuje i cieszy się z odnalezienia. 

    Żyjący w XVI wieku rabin sefardyjski Cordovero wymienił trzynaście atrybutów miłosierdzia:

* wyrozumiałość
* cierpliwość wobec innych
* przebaczenie
* szukanie dobra w innych i dla innych
* unikanie zaciętości w gniewie
* czynienie dobra
* miłość i szukanie dobra osoby, która sprawiła ból, ale chce naprawić krzywdę (przebaczenie nie jest wystarczające)
* pamiętanie o dobrych czynach i zapominanie złych czynów innych ludzi
* współczucie wobec innych, także złych
* uczciwe postępowanie
* życzliwe i wyrozumiałe postępowanie wobec innych
* pomoc innym w pełnieniu pokuty, bez chowania w sercu urazy
* poszukiwanie sposobów okazania miłosierdzia i współczucia nawet wówczas, gdy trudno zauważyć okoliczności łagodzące. 

1. Która z form czynienia miłosierdzia jest mi najbliższa?