Głupi już z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy. Ci jednak na mniejszą zasługują naganę, bo wprawdzie błądzą, ale Boga szukają i pragną Go znaleźć (Mdr 13,1.6).
Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich (Łk 17,26-27).
Księga Mądrości mówi nam o pokusie bałwochwalstwa i niezdolności człowieka, by wznieść się ponad świat stworzony i zobaczyć samego Stwórcę. Człowiek może utknąć w zachwycie nad światem stworzonym i nie widzi Tego, który go stworzył.
Stworzony świat ma swój urok i piękno i zasługuje na podziw. Ale inteligencja winna doprowadzić człowieka do autora i źródła tego piękna, które podziwia we świecie stworzonym. Niepowodzenie lub nieumiejętność zauważenia Boga jest owocem błędnej inteligencji.
Autor nie potępia tych, którzy szukają, podziwiają, ale nie potrafią przekroczyć bariery zrozumienia, by dotrzeć do Stwórcy. Potrafi docenić ich wysiłek poszukiwania.
Jezus wypowiada naganę wobec ludzi swoich czasów i wobec nas - naganę wobec postawy, która koncentruje całą uwagę na doczesności. Jedli i pili, żenili się, kupowali i sprzedawali... i śmiali się z Noego. My też jesteśmy kuszeni, by oddać się życiu, jakbyśmy byli wiecznymi mieszkańcami tego świata.
Przed taką postawą przestrzega też św. Paweł: Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.
Nie chodzi o to, by uprzykrzać sobie na siłę życie. Cechą chrześcijanina jest radość. Ale nie można zapominać o ostatecznym przeznaczeniu człowieka. Stawką jest życie wieczne. Dlatego każdy, kto próbuje zachowywać swoje życie dla siebie, traci, a kto żyje hojnie, oddając życie dla innych, zyskuje.
1. Czy stworzenie pozwala mi zobaczyć piękno Stwórcy?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz