Liturgia Słowa wskazuje nam cnoty ucznia Chrystusa: pokorny; uznający moc Boga; Ufający Bogu i powierzający Mu swoje utrudzenie i troski; trzeźwy, czujny, aby móc walczyć z wrogiem i pracować dla Królestwa.
Piotr pisał ten list, aby wspólnota wiedziała, czym jest prawdziwa łaska i skąd pochodzi dar, który posiada każdy z nas i cała wspólnota.
Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Piotr doświadczył tego, o czym mówi i dlatego zachęca nas do takiej samej wiary. Jemu na nas zależy. Bóg jest zatroskany o nasze życie, jest zatroskany o nas.
Z całego katalogu cnót warto zwrócić uwagę na pokorę i wytrwałość. Pokora pozwala nam żyć prawdą naszej rzeczywistości. Wyzwala z iluzji i zakłamania, fałszywych obrazów i masek. Pokora jest jedną z twarzy Prawdy. Ale wymaga wytrwałości, bo jest sztuką trudną. Jezus przyjąć rzeczywistość taką, jaka była, także rzeczywistość krzyża.
1. Czy w trudnościach, których doświadczam, potrafię zaufać Bogu?
"... gdy trochę pocierpicie..." TROCHĘ, to mniej niż w sam raz, to o wiele mniej niż ponad miarę. To TROCHĘ, czasami wyolbrzymiamy jakbyśmy nie wiadomo jakie trudy znosili. A to trochę wystarczy, by nas udoskonalić, umocnić. Jezu, gdy zmieniają się nasze plany ~bądź błogosławiony; za brak pogody - bądź błogosławiony; za marudzenie bliźniego, niezrozumienie że strony najbliższych - bądź błogosławiony; za brak czasu bliźniego dla mnie - bądź błogosławiony; za ból ręki - bądź błogoslawiony; za brak umiejętności by nieść pociechę - bądź błogoslawiony.
OdpowiedzUsuń