Wtorek Wielkiego Tygodnia

    To powiedziawszy Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi. Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie». Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz (13,21-22.37-38).

    Wieczernik. Jesteśmy świadkami narodzin Kościoła, wspólnoty uczniów Jezusa. To wszystko dzieje się podczas tej wyjątkowej wieczerzy - Ostatniej Wieczerzy. Tam Jezus ustanawia Eucharystię, ten szczególny pokarm i napój, który pozwala nam iść Jego drogą. 

    Jezus jest głęboko poruszony. I jest to spowodowane doświadczeniem zdrady i wyparcia się Go przez tych, którzy siedzą przy stole, których nazwał swymi przyjaciółmi. Judasz i Piotr. 

    Pewnie też możemy być poruszeni ich postawą i zachowaniem. Chcielibyśmy, by zachowali się inaczej. Niestety w ich zdradzie i zaparciu się Mistrza musimy dostrzec wiele zdrad i niewierności, których dopuścili się i wciąż dopuszczają chrześcijanie wszystkich czasów; których my się dopuszczamy. Z bólem i skruchą serca musimy uznać nasz brak miłości wobec Tego, który tak bardzo nas kocha, a także wobec wspólnoty uczniów, której naszymi zdradami i niewiernościami wyrządzamy krzywdę. 

    Jezus przewidział tę zdradę, niewierność, a tym samy rozbroił napięcie, które mogło doprowadzić do zniszczenia wspólnoty uczniów. Jezus zakłada w tę noc wspólnotę, która będzie w stanie przetrwać każdą zdradę i niewierność, chociaż będzie to związane z bólem i cierpieniem, właśnie przez to, że potrafi znieść zdradę przyjaciela. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus wziął na siebie i uzdrowił każde zło, które my jesteśmy w stanie popełnić. 

1. Czy w zdradzie Judasza i zaparciu się Piotra potrafię zobaczyć siebie? Czy wierzę, że Jezus potrafi uleczyć moje zdrady i niewierności?