Piątek 11. Tygodnia Zwykłego - wsp. św. br. Alberta Chmielowskiego

    Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną (Mt 6,19-20). 

    Wśród wielu potrzeb człowieka ważne miejsce zajmuje szczęście i poczucie bezpieczeństwa. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że bez poczucia bezpieczeństwa trudno być szczęśliwym. Tym, co w pewniej mierze daje nam poczucie bezpieczeństwa są dobra materialne. Nie dziwi też, że prywatna własność jest pod szczególną Bożą ochroną - stąd przykazanie Nie kradnij, bo pozbawienie kogoś własności powoduje odebranie mu wolności, uzależnia od innych, pozbawia szczęścia.

    Jezus w Ewangelii wskazuje na bezpieczeństwo duchowe, wewnętrzne, które nie jest sprzeczne z bezpieczeństwem materialnym, ale jest jednocześnie tak bardzo różne, że może istnieć bez dóbr materialnych. 

    Zazwyczaj szukamy bezpieczeństwa w dobrach materialnych, które zapewniają nam godniejsze i spokojniejsze życie. Słowa Jezusa nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi... odwołują się właśnie do tej sfery życia. Jezus wie, że jako ludzie potrzebujemy także ziemskich dóbr, ale ostrzega nas, że to nie one winny być tym głównym celem naszego życia. Ostatecznie te dobra tutaj pozostaną, nie zabierzemy ich ze sobą. 

    Musimy wiedzieć, co jest prawdziwym skarbem naszego życia, w co inwestować, co zadecyduje o naszej przyszłości i da prawdziwe szczęście. Ale też musimy się pytać, co nas bardziej pociąga, gdzie widzimy swoje szczęście, z czego jesteśmy w stanie zrezygnować, a czego kurczowo się trzymamy. 

1. Do czego najbardziej przywiązane jest moje serce?