Sobota 21. Tygodnia Zwykłego - wsp. św. Moniki

    Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi (1 Kor 1,26a.30-31). 

    Podobnie też jest jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał (Mt 25,14-15).

    Pierwszym źródłem mądrości, wielkości i mocy człowieka jest Bóg. Każdy człowiek jest ważny dla Boga i ma miejsce w Jego sercu. 

    To człowiek, zadufany i pyszny, stworzył inną od Bożej skalę wartości, która sprawia, że tylko nieliczni się na świecie liczą. To człowiek wprowadził podziały, stosuje wykluczenie i marginalizowanie innych ze względu na stan ekonomiczny, polityczny, religijny, kulturowy czy intelektualny. 

    Dla Boga liczy się obecność, Jego obraz i podobieństwo w każdym z nas. To On nas stworzył, należy więc uznać, że Jego skala wartości jest tą, która prowadzi człowieka do jego pełni. On zna prawdę i potrafi rozstrzygnąć, co wielkie, a co małe, co piękne, a co podłe. 

    Jesteśmy zaproszeni do refleksji nad naszym rozumieniem wspólnoty, sprawiedliwości, wielkości - czy rzeczywiście nasze spojrzenie jest spójne z Bożym spojrzeniem.

    Każdy z nas został obdarowany. Nie ma ludzi bez talentów, chociaż nie wszyscy otrzymali tyle samo. Naszym zadaniem nie jest sprawdzanie, kto ile otrzymał, ale pomnażanie tego, co zostało nam dane. Inaczej popełnimy grzech zaniechania, zaniedbując to, co zostało nam powierzone. Bóg nie wymaga od nas niczego, co przekracza nasze możliwości. Według naszych możliwości nas obdarza i oczekuje, że wykorzystamy te dary dla pożytku swojego i innych.  

1. Czy potrafię zobaczyć swoje życie jako dar dla siebie i innych?