Sobota 28. Tygodnia Zwykłego - wsp. św. Teresy od Jezusa

    Proszę, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania (Ef 1,17-18a).

Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone (Łk 12,10).

    Dar Ducha Świętego, który jest jak tlen w życiu ucznia. Bez Ducha nie da się uznać w Jezusie Pana i zostać Jego uczniem. Nie dziwi, że Paweł prosi dla Efezjan o ten dar, bo dzięki Duchowi można odkrywać prawdę o Bogu i to, co Jego miłość przygotowała dla każdego człowieka.

    A Jezus ostrzega, że dar przyjęty i zmarnowany, odrzucony, grzech przeciwko Duchowi Świętemu nie może być wybaczony. Te słowa padają w konkretnym kontekście - po ostrzeżeniu przed obłudą i hipokryzją faryzeuszy. Duch Święty pozwala żyć w prawdzie, z odwagą, w zaufaniu wobec Bożego Miłosierdzia. 

    Hipokryzja zawsze podszyta jest lękiem i brakiem zaufania. Lękiem przed ludzką opinią, utratą popularności czy znaczenia, lekiem przed utratą władzy lub zysków. Brakiem zaufania przede wszystkim do samego siebie i wartość własnego życia, dlatego człowiek udaje kogoś, kim nie jest - przed sobą, przed innymi, a czasem i przed Bogiem.

    1. Jak często proszę o dar Ducha Świętego, by lepiej rozumieć Boże Objawienie?