Potem mówił do wszystkich: «Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa (Łk 9,23-24).
W życiu musimy i nieustannie dokonujemy wyborów. Zawsze korzystamy z naszej wolności. To my decydujemy i wybieramy, a nasze wybory wpływają na nasz los. Mamy przed sobą drogę życia i drogę śmierci, ale jakże często je mylimy, szukamy życia tam, gdzie go nie ma.
Liturgia zachęca nas do dokonywania właściwych wyborów, unikania pozorów, które mogą sprowadzać na drogę śmierci.
Jesteśmy też zaproszeni na początku Wielkiego Postu do zaufania Jezusowi. W naszym nastawionym na przyjemność społeczeństwie, gdzie priorytetem własna wygoda, jasny i wymagający język Jezusa może szokować. Ziemskim przeznaczeniem Jezusa i Jego wyznawców nie jest triumf. Jesteśmy zaproszeni do zrezygnowania z własnych ambicji i tracenia życia, aby je zyskać.
Przywódcy polityczni wiele obiecują, aby skłonić ludzi do postawienia krzyżyka przy swoim nazwisku i zdobyć władzę. Jezus unika populistycznych haseł, nie łagodzi wymagań wobec swoich uczniów.
Uczeń musi postawić Jezusa w centrum swojego życia i przyjąć ryzyko oraz konsekwencje, które z tego wynikają.
Prawdziwa nadzieja ludzkości przekracza bariery i granice tego świata. Życie ziemskie nie jest najwyższą wartością. Krzyż i wyrzeczenie, których żąda się od wyznawców Jezusa, brzmią jak dziwny, niezrozumiały język i pozostają wciąż trudne do przyjęcia. Ale Jezus prowadzi nas tą drogą - drogą, która prowadzi do zysku drogą straty. I jeśli chcemy zyskać, musimy mu zaufać.
1. Czym się kieruję w życiu, dokonując małych i wielkich wyborów?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz