Czwartek 10. Tygodnia Zwykłego

    Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie zabijesz, a kto zabije, sądowi będzie podlegał. A ja wam mówię, że każdy, kto gniewa się na swojego brata, będzie podlegał sądowi (Mt 5,21-22a).

    Wiele mówi się o kulturze śmierci, na którą składa się wszystko, co utrudnia życie ludziom i planecie, zaprzeczając Bożej woli wobec człowieka i stworzenia. W przeciwieństwie do niej istnieje kultura życia, na którą składa się to wszystko, co sprzyja życiu, czyni je godnym i według Bożych zamiarów. 

    Jezus przypomina główne przykazanie kultury życia, sformułowane negatywnie: Nie zabijesz! I nie mówi jedynie o morderstwie, jako najbardziej bezpośredniej formie pozbawienia życia. Jezus ukazuje różne przejawy kultury śmierci: życie w kłótni i niezgodzie jest zabijaniem współistnienia, które niesie konsekwencje dla tych, którzy się kłócą i tych, którzy są wokół nich; obrażanie bliźniego jest sposobem zabijania godności drugiego, który jest Bożym stworzeniem... Wszystko, co niszczy życie, w jakiejkolwiek formie, jest dalekie od woli Stwórcy.

    Jezus zachęca nas do pojednania z braćmi, zanim zaczniemy poszukiwać relacji z Bogiem w liturgii. Na początku Eucharystii jesteśmy zaproszeni do przeproszenia za wszelkie postawy, słowa i gesty, który mogły służyć kulturze śmierci.. 

    Bóg Jezusa jest Bogiem Życia. Kiedy Kościół mówi czemuś nie, to dlatego, że ma na myśli tak czemuś przeciwnemu. Przykazanie nie zabijesz zawiera w sobie wielkie tak dla życia.

1. Czy w rachunku sumienia biorę pod uwagę grzechy wypływające z mowy, która szkodzi innym?