A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom (Mt 9,8).
Sednem historii nie jest polecenie złożenia syna w ofierze ani początkowe posłuszeństwo Abrahama. Sednem jest Boże polecenie: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego!
Abraham staje przed Panem życia, który nie chce ofiary z człowieka. Jego doświadczenie wiary otwiera się na Boga całkowicie innego od tych, którym oddawano cześć wokół, pośród ludów, przez których ziemie Abraham przechodził. Bóg Abrahama domaga się szacunku dla ludzkiego życia.
Jeżeli uznamy, że sednem tej opowieści jest wystawienie Abrahama na próbę, sprawdzenie jego zaufania i posłuszeństwa, co w pierwszym odbiorze może sugerować tekst, przyjmiemy Boga, który bawi się wiarą i uczuciami swoich dzieci. Byłaby to próba trudna, sprzeczna z rozumem, moralnością, ludzkimi uczuciami.
Jesteśmy jednak zaproszeni do odkrywania Boga, który jest źródłem życia, który nie tylko nie wystawia nas na próby, ale umacnia nas, kiedy stajemy wobec nich.
Dla ludzi, którzy stają się świadkami uzdrowienia w Ewangelii najważniejszą rzeczą nie jest samo uzdrowienie, ale fakt, że Bóg udziela takiej mocy ludziom. Uzdrowienie jest zapowiedzią zmartwychwstania, przejścia ze śmierci do życia. Wstań - to ten sam czasownik, który zostanie zastosowany do zmartwychwstania Jezusa. Przebaczenie staje się nową szansą na życie, jest nowym początkiem.
Weź swoje łoże - weź odpowiedzialność za życie we własne ręce.
Czy rzeczywiście jestem przekonany o tym, że jestem ważny dla Boga?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz