Potrzeba pokory, by wiedzieć, kim jest Bóg i kim my jesteśmy. Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam, że jesteśmy jedynie sługami Królestwa. głosimy nie siebie, lecz Boga.
W naszym życiu podejmujemy różne działania dla Boga, robimy więcej lub mniej..., a wszystko na chwałę Boga.
Jest zrozumiałe, że czasem potrzebujemy pochwały, aby nasze poczucie własnej wartości było właściwie odżywione, ale wszystko musi mieć odpowiednie proporcje. Jesteśmy tylko sługami nieużytecznymi, zrobiliśmy to, co mieliśmy zrobić, a wiele razy zrobiliśmy to źle... Czasem robimy to z powodów, które nie zawsze są jasne i przejrzyste. Jesteśmy zaproszeni do oczyszczenia naszych motywacji i szukania dobra innych, a nie własnej próżnej chwały .
Otrzymaliśmy dar wiary, możemy zrobić wiele rzeczy, aby głosić Królestwo Boże, ale to nie wystarczy, aby zrekompensować to wszystko, co On dla nas uczynił. Posłał swojego Syna, aby nas zbawił, każdego dnia otrzymujemy możliwość słuchania swojego Słowa i karmienia się Jego Ciałem.
Wiedząc, kim jest Bóg, robimy to, co musimy i robimy to dla Boga. To pozwala okazać wdzięczność za dobre słowa i pochwały, które otrzymujemy, ale też pozwala nam oddawać to z ufnością Bogu, który jest w nas Sprawcą i chcenia, i działania. Refren psalmu z liturgii może być głównym przesłaniem: po wieczne czasy będę chwalił Pana.
To dobry dzień, by spojrzeć na Maryję, uczyć się od Niej pokory, która pozwala zobaczyć z jednej strony własną wartość, a jednocześnie widzieć źródło, z którego wartość ta się bierze i Jemu dziękować za otrzymywane dary.
1. Czy nie buntuję się, kiedy świadomość przypomina, że wszystko w moim życiu jest darem Boga i jestem jedynie sługą Jego obdarowania?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz