Piątek 1. Tygodnia Wielkiego Postu

    Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego" (Mt 5,20).

    Przeżywaniu Wielkiego Postu towarzyszą pewne uczynki: modlitwa, post i jałmużna. Jednym z zagrożeń, na jakie możemy się narazić, jest pozostanie przy powierzchownym wypełnianiu tych praktyk, bez zagłębiania się w głębokie znaczenie gestów i symboli naszej chrześcijańskiej wiary. Dzisiejsze czytania pomagają nam wejść w ducha Wielkiego Postu, którego celem jest szczere nawrócenie.

    Przy zakupie laptopa lub monitora zaleca się sprawdzenie, czy na ekranie nie ma usterki, czy wszystkie punkty ("piksele") działają prawidłowo. Aby to zrobić, należy zmienić kolor ekranu na czarny, na wypadek gdybyśmy zobaczyli białą kropkę, która byłaby nieprawidłowa; w przeciwnym razie gołym okiem niemożliwe jest wykrycie awarii pojedynczego piksela.

    Nasze życie można postrzegać jako sieć relacji, które przyczyniają się do skonfigurowania tego, kim jesteśmy (jak ekran, z wieloma kropkami, które konfigurują obraz). Jeśli którakolwiek z tych relacji (kropek) jest nieprawidłowa, wynik końcowy nie jest dobry, obraz nie jest dobry, ekran wymaga naprawy.

    A uwielbienie, ofiarowanie Bogu, przedstawienie Mu tego, kim jesteśmy i do czego dążymy, jest okazją do docenienia tych drobnych błędów obrazu. Zbliżanie się do ołtarza jest jak włączanie czarnego ekranu: niewłaściwe miejsca są widoczne na pierwszy rzut oka. A potem nie możemy tego ukryć, nie możemy udawać, że z jakimś uszkodzonym pikselem, z jakąś zmienioną relacją, wszystko idzie dobrze. A jeśli zamiast jednego jest ich kilka....

    Ten tekst Ewangelii zachęca nas, abyśmy od czasu do czasu włączali ekran naszych relacji i wykrywali, które punkty nie działają, które relacje międzyludzkie nie są poprawne, ewangeliczne, aby je naprawić tak długo, jak to możliwe.

    Naprawianie ich zakłada również, że druga osoba naprawia odpowiedni punkt na swoim ekranie w tym samym czasie. Chociaż dzisiejszy fragment wydaje się odnosić bardziej do własnych postaw, wiemy, że nie ma niczego, co robimy lub mówimy, co nie miałoby wpływu na wspólnotę, na grupę, na środowisko... 

    I właśnie w odniesieniu do grupy mamy ewangeliczną odpowiedzialność, aby być twórcami harmonii, pokoju, a nie napięć lub pogorszonych relacji.

1. Co powinienem poprawić w relacjach z bliskimi?