Środa 7. Tygodnia Zwykłego

    Teraz wy, którzy mówicie: «Dziś albo jutro udamy się do tego oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski», wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika (Jk 4,13-14).

    Bardzo lubię ten dosadny, bezpośredni, czasem bardzo ostry styl św. Jakuba. Jego źródłem nie jest wielka teologia, ale życie codzienne chrześcijan jego czasów. A mimo to wciąż niezwykle aktualny.

    Jakub koncentruje uwagę na tych, którzy w sposób pretensjonalny, arogancki próbują  realizować swoje plany biznesowe, lekceważąc jednoczenie Boga, Pana życia i czasu. Kierują się jedynie własnymi kalkulacjami, przedsiębiorczością i może nadmierną chęcią wzbogacenia się. 

    Jakub kwestionuje tych, którzy uważają się za uczniów Jezusa, ale w codziennym, konkretnym życiu są oderwani od Ewangelii. Wiara deklarowana nie znajduje potwierdzenia w decyzjach i wyborach życiowych. Jakub wskazuje, że wiara nie może pozostać jedynie piękną ideą, pięknym słowem; musi przemieniać człowieka, musi przemieniać nasze życie, wpływać na nasz system wartości i widzenie świata. 

    Chociaż Ewangelia dla każdego z nas jest strojem przynajmniej o kilka numerów za dużym, mamy wciąż dorastać do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa.

Jaki wpływ na moje wybory i decyzje ma wyznawana wiara?