zachód słońca

zachód słońca

wtorek, 14 kwietnia 2020

Wtorek w Oktawie Wielkanocy

   «Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz» (Dz 2,38-39).

 I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono» (J 20,13).

   Piotr głosi z mocą prawdę o Jezusie Zmartwychwstałym, w którym Bóg spełnił obietnice dane Izraelowi. Głosi z entuzjazmem i gorliwością pierwszej miłości. Wzywa do nawrócenia. Darem jest przebaczenie grzechów i dar Ducha. 

   Chrzest przyjmują zarówno Żydzi jak i poganie. Znikają bariery podziałów obecne w Starym Przymierzu. Nowy Lud Boży obejmuje każdego, kto otwiera się na łaskę. 

    Ewangelia prowadzi nas do pustego grobu. Płacz Marii Magdaleny to płacz osoby, która cierpi z powodu straty kogoś bliskiego. Ileż razy można zobaczyć te łzy na cmentarzu, u ludzi pochylonych nad grobem bliskich. 

   Maria Magdalena nie potrafi zrozumieć wydarzenia. Nie weszła w tajemnicę Jezusa. On Zmartwychwstały pozwala jej zobaczyć, otwierając oczy wiary. 

   Ten, który jest Życiem nie może umrzeć. Jezus z delikatnością wypowiada jej imię. Wtedy Go rozpoznaje. 

   To spotkanie może być dla nas zaproszeniem, do wejścia w tajemnicę Jezusa, Jego śmierci i zmartwychwstania w naszym życiu. 

   Niejeden raz w naszym życiu gdzieś zagubiliśmy Jezusa. A kiedy tak się dzieje, że Go gubimy, czy potrafimy zapłakać nad stratą? Czy chcemy Go szukać jak ona? Czy pytamy, gdzie można Go znaleźć? 

   Maryja, doświadczając radości spotkania, nie zatrzymuje tej radości dla siebie. Biegnie, aby podzielić się nią z uczniami Jezusa. Czy my potrafimy zanieść innym prawdę o zmartwychwstaniu? Czy potrafimy dzielić się radością tego wydarzenia?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz