Kolejne wersety ukazujące dialog Abrahama z właścicielami owej ziemi, a także swoisty targ, w którym Abraham upiera się, by zapłacić i nie chce, by cokolwiek mu podarowano, zdumiewają. Upór Abrahama, który nie chce przyjąć skrawka pola Makpela, gdzie jest grota, lecz koniecznie musi za niego zapłacić.
Sara, żona Abrahama zmarła. Czas rodzinnej żałoby. Wydarzenie, które jest doświadczeniem każdej rodziny. Ale Abraham przekształca to wydarzenie w akt proroczy, odniesiony do przyszłości obiecanej przez Boga.
Do dziś w meczecie w Hebronie czczony jest grób Sary oraz groby patriarchów: Abrahama, Izaaka i Rebeki, Jakuba i Lei. Abraham kupił tę ziemię na własność, zaangażował się w uzyskanie prawa własności do tej ziemi - to był pierwszy krok, aby posiąść ziemię obiecaną przez Boga. Jakby chciał powiedzieć: ta ziemia, ziemia obiecana przez Boga, będzie należeć do nas także po naszej śmierci.
Bóg i nam obiecał "Ziemię Obiecaną" - niebo, które może należeć do nas po naszej śmierci. Potrzeba jednak tego zaangażowania, jakie było udziałem Abrahama. Często potrafimy angażować się w sprawy świata, walczyć o nie i ponosić wielkie koszty dla jakich mniej lub bardziej słusznych racji. Tylko kiedy chodzi o niebo, jakoś tej determinacji często nam brakuje...
1. Gdzie upatruję mojego dziedzictwa?
Dzięki za informację o grobach Sary i patriarchów, nie wiedziałam, że istnieją aż do dzisiejszych czasów. ST wydaje mi się tak odległą historią, myślałam, że nie ma po niej śladów.
OdpowiedzUsuń