Paweł stara się ukazać, że zarówno Żydzi, jak i poganie, zbawienie osiągają w Chrystusie. Izraelitom trudno jest przyjąć tę prawdę, ponieważ to oznacza zrezygnowanie ze starego Prawa, a nawet zrezygnowania z tożsamości, która do tej pory kształtowała ich i podtrzymywała na drodze wiary.
Paweł odwołuje się do dwóch elementów: serca i ust. Odnoszą się one do dwóch wymiarów: wewnętrznego i zewnętrznego - serce przyjmuje, usta wyznają. Miejsce Prawa zarówno w sercu jak i na ustach wierzącego zajmuje Chrystus.
Następnie Paweł ukazuje powszechną perspektywę Ewangelii - Chrystus oferuje zbawienie każdemu człowiekowi: każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Dynamikę wiary jako procesu, który dokonuje się w sercu ucznia Paweł ukazuje poprzez czasowniki: posyłać, głosić, słuchać, wierzyć wzywać.
Wiara opiera się na nauczaniu i głoszeniu słowa Chrystusa, które jest mocą Bożą zdolną przemienić serce człowieka i zdolną zbawić człowieka. Ale człowiek musi to orędzie przyjąć sercem i wyznać osobiście. Tylko tak można osiągnąć usprawiedliwienie i zbawienie.
1. Czy słyszane przeze mnie Słowo jest przyjmowane sercem?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz