Poniedziałek przed Objawieniem Pańskim

    Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał (1 J 3,1b.6).

    Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym". Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym» (J1,33-34).

    Święty Jan stwierdza, że świat nas nie zna, ponieważ nie poznał Jezusa. My, których świat nie zna, w tym liście św. Jana to ci, którzy pozwolili się objąć Bożą łaską, którzy podjęli sami wysiłek poznawania Jezusa. 

    Ale może nie trzeba oburzać się na świat, który nas nie zna i popatrzeć na to stwierdzenie św. Jana inaczej. Świat nas nie zna, ponieważ nasze spotkanie z Jezusem jest bardzo ubogie, my sami Go nie znamy i nie chcemy poznawać. Nie ma w nas Jego uczuć, zniekształcamy Jego oblicze, nie zachowujemy się tak jak Ten, który przeszedł przez świat dobrze czyniąc. I dlatego świat nie potrafi w nas rozpoznać Jego. 

    Przyszedł do swoich, a swoi Go nie przyjęli. Bóg nierozpoznany. Benedykt XVI w Adhortacji Verbum Domini przypomniał: Nie przyjąć Go znaczy nie słuchać Jego głosu, nie podporządkować się Logosowi. Natomiast tam, gdzie człowiek, choć ułomny i grzeszny, otwiera się szczerze na spotkanie z Chrystusem, rozpoczyna się radykalna przemiana: « Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi » (J 1, 12). Przyjąć Słowo znaczy pozwolić, by nas kształtowało, ażebyśmy mocą Ducha Świętego upodobnili się do Chrystusa, do « Jednorodzonego Syna przychodzącego od Ojca » (por. J 1, 14). Jest to początek nowego stworzenia, rodzi się nowe stworzenie, nowy lud. Ci, którzy wierzą, czyli ci, którzy są posłuszni wierze, « z Boga się narodzili » (J 1, 13), stają się uczestnikami Boskiego życia: « synami w Synu » (por. Ga 4, 5-6; Rz 8, 14-17).

    Święty Jan daje świadectwo o Jezusie, ponieważ Go sam rozpoznał. Wskazuje na Jezusa, jako Baranka, który gładzi grzech świata. 

    Dzięki wierze rozpoznajemy Jezusa w tajemnicy Jego narodzin w Betlejem. Doświadczamy Jego przebaczenia, zgładzenia naszych grzechów w sakramencie pojednania. I doświadczamy Jego obecności w tajemnicy Eucharystii. 

    Również do nas należy dawanie świadectwa o tym, co widzieliśmy, czego doświadczyliśmy, mimo naszej słabości i małości. Musimy głosić światu, że Bóg posłał swojego Syna, aby Go zbawić. 

1. Czy podejmuję wysiłek poznawania Jezusa? Jak to wpływa na moje życie?