Uroczystość św. Józefa Oblubieńca NMP

    Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie (Mt 1,18-19).

    Chociaż z historycznego punktu widzenia niewiele o nim wiemy, jest bez wątpienia jednym z najpopularniejszych świętych. Nie jest jednak świętym, który błyszczy aureolą już od urodzenia, czy nawet przed urodzeniem, jak niektórzy święci. Trzeba się nad nim pochylić, by tę świętość dostrzec. 

    Józef jest człowiekiem, który robi to, co do niego należy i robi to dobrze, tak dobrze, że właściwie nie zwracano na niego uwagi. A on był i pozostał tam, gdzie miał być, wyrzekając się samego siebie i wybierając to, co zawsze uważał za wolę Bożą. 

    Dotykając tych kilku zdań Nowego Testamentu, które go wspominają, trzeba przyznać - wiemy o nim niewiele. Jest mężem, opiekunem, ojcem, cieślą. Ale wśród tych niewielu rzeczy, które o Nim powiedziano, jest jedna, która jest warta wszystkiego - był człowiekiem sprawiedliwym. Był jednym z tych ludzi, których chcielibyśmy mieć za towarzysza drogi i pracy. Człowiek godny zaufania. 

     Nawet gdybyśmy wiedzieli o Józefie tylko tyle, to i tak wiedzielibyśmy już bardzo dużo, być może to, co najważniejsze. 

Być może, słuchając słów św. Mateusza i swojego rodowodu, Józef uśmiechnąłby się – jest spokrewniony z Abrahamem i Dawidem. Ale jego prawdziwa wielkość nie wypływa z tego, kim byli jego przodkowie. Jego wielkość polega na bliskości z Jezusem. Tyle lat wspólnego życia w Nazarecie. Ważna była ta emocjonalna, fizyczna i duchowa bliskość, jaka musiała istnieć między Józefem i Jezusem w tych latach. 

     Józef, jego osoba, rola, którą podejmuje w życiu Maryi i Józefa, nie jest modna. Józef jest nazwany w Ewangelii sprawiedliwym, jest dobrym człowiekiem, wzorem wiary i zaufania wobec Boga i wobec Maryi, a także wobec Jezusa, Jej Syna. To nie są cechy, które świat dzisiaj podkreśla, to nie są tematy, które pojawią się w mediach, to nie są cnoty, o które my dzisiaj się ubiegamy. Nie, prawość, sprawiedliwość, ufność, pokora, wiara, świętość nie są tym, czego jest najwięcej pośród nas. 

Ale musimy też przyznać, że jest wokół nas wielu dobrych, sprawiedliwych i świętych ludzi. Jest wielu, którzy ufają Bogu i zawierzają Bogu i Maryi swoje życie, jak on zawierzył. Ludzie, którzy marzą o sprawiedliwości i dobru. Ludzie, którzy często nie rozumieją dróg, po których idą, ale ufają temu, co Bóg chce powiedzieć przez ich życie.

1. W której z cnót św. Józefa mogę go naśladować?