Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! (Iz 1,16-17).
Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią (Mt 23,2-3).
Bóg, zarówno przez proroków Starego Testamentu, jak i przez swojego Syna, nigdy nie przestaje nam powtarzać: przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobrem! Powód jest prosty: kiedy czynimy zło, tracimy wszyscy. Oprócz tego, że krzywdzimy innych, krzywdzimy też samych siebie.
Droga dobra jest trudniejsza, ale to na niej rodzą się owoce pokoju serca, szczęścia, które jest możliwe na ziemi, kiedy kochamy, radości z tego, że można pomóc.
Zwrot ku dobru i ku Bogu zawsze spotyka się z Bożym miłosierdziem. Dobro Boga wobec człowieka jest oczywista.
Jezus jest Prawdą. dlatego tak bardzo przeszkadza Mu wszystko, co jest z prawdą sprzeczne. Stąd ostre słowa dzisiejszej Ewangelii wobec tych wszystkich, którzy idą drogą sprzeczną z Prawdą. Mówią i głoszą jedno, a robią coś przeciwnego. Życie odbiega od prawdy, którą głoszą. Ich życie jest kłamstwem.
W tych ostrych słowach wyraźnie widać potępienie próżności, zabiegania o ludzką opinie, wynoszenia się nad innych, To nie jest droga prawdy. Prawda nie jest próżnością, jest miłością i służbą wobec bliźniego.
1. Czy moje zachowanie nie powoduje zgorszenia?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz