Święto Przemienia Pańskiego

    Nie za wymyślonymi bowiem mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale nauczaliśmy jako naoczni świadkowie Jego wielkości (2 P 1,16).

    Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim (Łk 9,32).

    Święto Przemienienia Pańskiego obchodzone było przez mnichów wschodnich już w IV wieku. Rozprzestrzeniało się stopniowo, a w XV wieku papież Kalikst wprowadził je jako obowiązujące w całym Kościele łacińskim. 

    To święto mówi o świetle, chwale, o zmartwychwstaniu i... o krzyżu. 

    Piotr był jednym z trzech uczniów, którzy zostali zaproszeni do kontemplowania tajemnicy Jezusa i Jego przemienienia. I był posłuszny nakazowi Chrystusa, by nic o tym nie mówić aż do zmartwychwstania Chrystusa. 

    W swoim liście wykorzystuje to osobiste doświadczenie, by powiedzieć: jako naoczni świadkowie daliśmy wam poznać..., słyszeliśmy jak ten głos Go doszedł..., byliśmy z Nim razem na górze świętej... Piotr prosi nas, byśmy wierzyli Słowu, opierali się na nim, aby i w nas zajaśniało to samo światło, które przemieniło Jezusa.

    Liturgia Przemienia Pańskiego bogata jest w symbole. Góra - miejsce Bożych objawień, Jezus na modlitwie, Mojżesz i Eliasz, przedstawiciele Prawa i proroków, obłok, który przypomina ten, który towarzyszył Izraelitom w drodze do Ziemi Obiecanej, symbol Bożej obecności i wreszcie głos, który wypowiada te same słowa, które już słyszeliśmy nad Jordanem.

    Jednym słowem - teofania, objawienie chwały Bożej, ale nie w grzmotach i piorunach, lecz poprzez śmiertelne ciało Jezusa. To tak, jakby dłużej nie mógł już ukrywać przed nimi swojej Boskiej natury. Pozwolił, aby choć na chwilę Jego Boskość rozbłysła przed nadchodzącymi wydarzeniami męki, krzyża i śmierci, o czym rozmawiał z Mojżeszem i Eliaszem. Chce obudzić w uczniach doświadczenie nadziei zmartwychwstania przez fakt oglądania Jego chwały.

    Może narodzić się pokusa, by rozbić namioty i żyć tą tajemnicą chwały, ale bez krzyża. Dlatego Jezus zaprasza na dół, zaprasza na drogę do Jerozolimy. Ojciec daje nam wskazanie: Jego słuchajcie! Żyć słuchaniem Słowa. Jesteśmy zaproszeni na święto światła. Pan Bóg króluje ponad całą ziemią!

1. Czy nie ulegam pokusie chwały bez krzyża?