Filippi to pierwszy Kościół założony przez św. Pawła na kontynencie europejskim. Wśród Filipian Paweł działał w 50 roku, podczas drugiej wyprawy misyjnej. Relacja Pawła z tą wspólnotą była bardzo serdeczna i bliska: otrzymywał wsparcie i pomoc w czasie swojej misji apostolskiej oraz będąc w więzieniu. Pragnął ponownie przybyć do tej gminy, by ją odwiedzić.
List do Filipian ukazuje nam obraz wspólnoty, do której Paweł ma pełne zaufanie i w której czuł się kochany. Jest to bardzo osobisty list.
Wspólnota, której obraz Paweł przedstawia, to taka, która stawia miłość w centrum swoich relacji z Bogiem i braćmi. Pozwala się prowadzić Duchowi Świętemu we wspólnym poszukiwaniu tego, czego Pan oczekuje od swoich uczniów i dla ich dobra i wzrastania.
Fundamentem tej wspólnoty jest pokora i miłosierdzie. Kiedy próżność, ambicje i egoistyczne dążenia zaciemniają braterskie relacje, znika radość. Kiedy poszukujemy dobra drugiego człowieka, rezygnując z własnych, osobistych interesów, dokonuje się wewnętrzna przemiana, która jest źródłem rodzącym radość.
1. Czy potrafię rezygnować z własnych planów na rzecz drugiego człowieka?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz