Uroczystość Wszystkich Świętych

    Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków stojący przed tronem i przed Barankiem (Ap 2,9).

    Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty (1 J 3,3).

    Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami: błogosławieni wy… (Mt 5,2).

     Gdybyśmy zapytali proboszcza, ilu ma parafian, to pewnie odpowiedziałby, że około siedmiu tysięcy, chociaż na podstawie ostatniego liczenia wiernych w niedzielę, mógłby powiedzieć też, że to tylko jakieś dwa i pół tysiąca… Ale to nie jest właściwa odpowiedź. Tych parafian jest pewnie kilkadziesiąt tysięcy… Sam proboszcz wie zresztą o tym, bo kiedy odprawia Mszę świętą w intencji parafian, modli się za nich wszystkich – za tych siedem tysięcy żyjących i za tych, którzy już odeszli, którzy stanowią pewnie znacznie większą grupę osób. Wśród nich są także ci, którzy już cieszą się oglądaniem Boga, chociaż nikt ich nie kanonizował. 

Uroczystość Wszystkich Świętych przypomina nam, że należymy do bardzo dużej rodziny, której część już cieszy się chwałą nieba. Wyznajemy to w każdą niedzielę i uroczystość, ale rzadko tą rzeczywistością obcowania świętych żyjemy w codzienności. 

1. Odpowiedz sobie tak uczciwie na pytanie: czy w swojej codzienności starasz się we współpracy z łaską, by stać się świętym?