Poniedziałek 7. Tygodnia Zwykłego

    Jezus zapytał ojca: «Od jak dawna to mu się zdarza?» Ten zaś odrzekł: «Od dzieciństwa. I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli możesz co, zlituj się nad nami i pomóż nam!». Jezus mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy» (Mk 9,21-23).

    Uzdrawianie i litowanie się nad potrzebującymi stanowią charakterystyczny rys działania Jezusa. Znaki towarzyszą nauczaniu. Kiedy Jezus dokonuje znaków i cudów, to nie po to, by się popisać, bo to prowadziłoby do zniekształcenia obrazu Boga, który starał się na wszelkie sposoby oczyścić z ludzkich naleciałości, lecz aby coś przekazać. 

    To właśnie ukazuje historia z dzisiejszej Ewangelii. Bóg nie pozostaje obojętny wobec ludzkiego cierpienia, ale Jezus kieruje swoją uwagę  nie tylko na cierpiące dziecko; wszyscy wokół otrzymują lekcję, która jest skierowana także do nas. 

    Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy. Działaj tak, jakby wszystko zależało od ciebie, a ufaj, jakby wszystko zależało od Boga i tylko od Boga.

    Wątpliwości zdarzają się nam wszystkim i nadal będą się pojawiać. Ale ufność jest tą rzeczywistością, o którą Jezus prosi nas często. Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? Ufaj w moc Boga, ufaj Opatrzności, która kieruje zawiłościami historii, ufaj w dar przebaczenia i przemieniającą moc miłości, ufaj, że Ten, który cię zrodził i powołał, doprowadzi swoje dzieło w tobie do szczęśliwego końca. Pozwól się prowadzić Bogu. 

1. Czy przyjmuję wątpliwości w wierze jako zaproszenie do zaufania i poszukiwania u Boga odpowiedzi?