Środa 5. Tygodnia Zwykłego

    Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: «Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz»(Rdz 2,15-17).

    Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym (Mk 7,15).

    Pan Bóg umieścił człowieka w bujnym ogrodzie, w dobrym miejscu. Daje człowiekowi wszystko, co potrzebne do życia i zleca zadanie, by ten ogród uprawiał, dbał o niego. Człowiek otrzymuje to, co jest mu potrzebne do szczęśliwego życia i otrzymuje wskazanie, jaką drogą powinien iść. Bóg wskazuje drogę do szczęścia, ale również przestrzega przed wyborem złej drogi. 

    Człowiek dokona wyboru, który dokona się w jego sercu. 

    Zadaniem człowieka jest to, by przede wszystkim zatroszczyć się o swoje serce. Powód jest jasny - wszystkie nasze działania, reakcje, decyzje, nasze uczucia, wypływają z serca. 

    Zadbać o serce to zadbać o to, czy pójdzie się drogą dobra czy zła. Z dobrego serca wypływa dobro, ze złego wypłynie zło. 

    Ponieważ każdy z nas nosi w sercu ranę grzechu pierworodnego, jedną z naszych próśb jest ta, by Jezus przemieniał nasze serce na wzór Serca swojego. Prośmy, by miłość Boża rozlała się w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany, który jest darem Chrystusa dla Jego uczniów. 

1. Czy dbam o dobro serca?