Jezus powołuje i powierza misję. Nie ma powołania bez misji. Ci, którzy są powołani - uczniowie, m wszyscy - są zawsze posłani, są apostołami. Jeśli chrześcijanin nie czuje się apostołem, nie czuje się posłanym, trudno mu też czuć się autentycznym uczniem Jezusa.
Dzisiejsza liturgia ukazuje nam wzór apostołów w osobach świętych Cyryla i Metodego, apostołów Słowian, braci krwi i wiary. I wskazuje na pewne cechy, których nie może zabraknąć niosącym orędzie Jezusa, bez względu na czas:
* darmowość. Dzisiaj, kiedy, być może bardziej kiedykolwiek, świat wydaje się wielkim sklepem, gdzie wszystko, nawet to, co najświętsze, jest sprzedawane i kupowane, gdzie także każdy z nas ma swoją cenę, Jezus wysyła swoich uczniów bez pieniędzy, torby czy sandałów.
Jezus nie dyskwalifikuje ludzkich środków, technologii, radia, telewizji czy Internetu, ale szuka przejrzystości przekazu. Środki są w porządku, ale nie mogą stać się celem. Nigdy nie można stracić z oczu tego, co najważniejsze.
* pokój i delikatność. Najpierw przekaż orędzie pokoju. Jezus po zmartwychwstaniu bardzo będzie nalegał na pokój, czyniąc go wartością ewangeliczną.
Tak rozumiany pokój nigdy nie jest narzucany siłą, zewnętrznym wsparciem politycznym, ekonomicznym czy militarnym. Pokój wypływa z przekonania co do tego, co się głosi. Pierwszą postawą apostoła Jezusa, gdziekolwiek jest, jest dawanie pokoju.
A to jest możliwe tylko przy postawie delikatności. Ponad przesłaniem, ponad środkami, których używamy do jego przekazania, jest miłosierdzie i współczucie, serce Boga, który jest zawsze życzliwy i miłosierny, którego mamy być znakiem.
1. Czy widzę swoją przynależność do Kościoła jako powołanie i posłanie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz