Słowa św. Pawła skierowane do tych, których ustanowił odpowiedzialnymi za wspólnoty wskazują na konieczność czujności wobec różnego rodzaju niebezpieczeństw.
Uważajcie na samych siebie... pierwsza troska pasterza, by nie zapomnieć, że Kościół należy do Boga, że to Bóg zapłacił własną Krwią, by owce miały życie. Pierwszym niebezpieczeństwem, przed którym staje każdy pasterz w Kościele, jest zapomnienie o tym i przyjęciu postawy, że dany kawałek Kościoła należy do niego. A wtedy nie trudno już sprzeniewierzyć się pasterskiej misji i poprowadzić powierzone sobie owce tam, gdzie nie ma pokarmu na życie wieczne.
Zachować wierność Kościołowi, zachować ostrożność wobec własnych genialnych wizji i pomysłów, rozeznawać czy rzeczywiście dana rzecz pochodzi od Bożego Ducha.
Wczoraj przeczytałem wywiad z kard. Willem Jacobusem Eijkiem, prymasem Niderlandów. Mówiąc o kryzysie Kościoła, wskazał na błędy w przygotowaniu do kapłaństwa, które przyczyniło się do tego, że sami pasterze się pogubili, bo nie znali nauczania Kościoła, bo byli karmieni fałszywymi doktrynami różnego rodzaju reformatorów.
Uważajcie... i na całe stado. Troska o własną wierność Chrystusowi wypływa z powierzonego zadania - troski o całe stado. By prowadzić innych do Chrystusa, a nie skupiać uwagi na sobie.
Kościół w Polsce doświadcza różnego rodzaju wstrząsów, które wywoływane są także przez charyzmatycznych liderów-pasterzy, którzy zapominają, że stado zostało im jedynie powierzone pod opiekę, a nie jest ich własnością. Zamiast prowadzić do Boga, skupiają wokół siebie. Zamiast budować Kościół, tworzą kolejne sekty. Zamiast być pasterzami, stają się drapieżnymi wilkami, które rozrywają i ranią Kościół.
1. Czy jest we mnie troska o wierność Chrystusowi i Jego Kościołowi?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz