Święto Świętych Szymona i Judy Tadeusza

    Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą  noc trwał na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami (Łk 6,12-13).

    Wybór Dwunastu poprzedza noc modlitwy, noc pełna zażyłości z Bogiem, otwartości na tajemnicę, w miejscu Bożej obecności - na górze. Owoc tej intensywnej modlitwy staje się widoczny w świetle dnia. Ze spotkania z Ojcem Jezus ofiarowuje światu dar zbawienia i posyła Dwunastu. 

    Od tego momentu apostołowie zostają wyłączeni z dużego grona uczniów Jezusa, są przeznaczeni do szczególnej misji. 

    Jezus jest w samym centrum tego obrazu. Wokół Niego dwunastu, następnie duża grupa uczniów i tłum. To pozwala zrozumieć słowa św. Pawła: ci, którzy byli daleko, stają się teraz współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie głowicą węgła jest sam Chrystus Jezus. 

    Jezus zaprasza wszystkich do bycia częścią tej wspólnoty. Jesteśmy wielkiej budowli, wykraczającej poza czas i miejsce. 

    Święto tych dwóch apostołów, których wspominamy razem, gdyż według tradycji zawsze wyruszali razem na misje, to zaproszenie dla nas do wejścia na górę, na spotkanie z Bogiem, by zobaczyć jak mocno jesteśmy wszczepieni w ten fundament Dwunastu, fundament położony przez Jezusa.