Przypowieść Jezusa, którą przekazuj św. Łukasz jest odpowiednikiem Mateuszowej przypowieści o talentach. Tym, co w tej przypowieści jest ważne, to opóźnianie się się Królestwa. Dlatego tak ważne jest to podkreślenie Łukasza otwierające przypowieść: myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi.
Pierwotne gminy chrześcijańskie tak właśnie myślały - pragnęły szybkiego powrotu Jezusa i nadejścia Królestwa Bożego. I to jest powód przypowieści: ponieważ był blisko Jeruzalem, a oni myśleli... Łukasz koryguje to myślenie i oczekiwanie, podkreślając:
* Królestwo Boże nie nadejdzie w najbliższej przyszłości;
* zamiast oczekiwać ziemskiego nacjonalistycznego królestwa, trzeba czekać na Bożą sprawiedliwość, która objawi się na końcu czasów;
* ci, którzy żyją i postępują odpowiedzialnie podczas nieobecności Pana, wejdą do Królestwa.
Sedno przypowieści, to wzięcie odpowiedzialności za tu i teraz. Otrzymane dary muszą zrodzić owoce. Każdy osobiście musi uczynić owocnym to, co otrzymał. Niezależnie od tego, ile darów otrzymaliśmy, wszyscy jesteśmy zaproszeni do ich pomnażania.
Życie chrześcijańskie nie polega na marnowaniu czasu na jałowe marzenia o przyszłości. Życie rozgrywa się w teraźniejszości. Nadzieja jest ważna, świadomość Bożej obietnicy, która wyznacza kierunek drogi, ale życie to zobowiązanie do miłości dzisiaj!
1. Na ile rozwijam swoje uzdolnienia? Na ile one służą dobru mojemu i bliźnich?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz