XXXI Niedziela Zwykła

Przemówił wtedy Jezus do tłumów i do swoich uczniów takimi słowami: „Na ławie Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Spełniajcie więc i przestrzegajcie, cokolwiek wam powiedzą, ale według ich uczynków nie postępujcie, bo nakazują, lecz sami nie czynią (Mt 23,1-3).

    Dzisiejszy fragment Ewangelii można podsumować w dwóch zdaniach:

• istnieje taki sposób praktykowania wiary, który powoduje, że religia jest odrzucana;

• istnieje taki sposób odnoszenia się do Boga, który zamiast przybliżać do Niego, oddala.

    Tym, co powoduje odrzucenie religii, a także oddala Boga, jest hipokryzja, zakłamanie, nieszczerość, w życiu wierzącego. Jezus krytykuje faryzeuszy, uczonych w Piśmie, znawców Prawa, ponieważ sprawili, że religia składała się z samych pozorów. Nie troszczyli się o wewnętrzną motywację, która jest tak ważna w oczach Boga. 

    Trzeba uczciwie przyznać, że zewnętrznie uczeni w Piśmie i faryzeusze byli bardzo pobożnymi ludźmi. Problem polegał na tym, że nie mieli serca. Praktykowali religię pozorów, dlatego w pewnym momencie Jezus powie o nich, że są grobami pobielanymi, pięknymi z zewnątrz, ale wewnątrz nie ma nic poza zgnilizną. 

     Sobór Watykański II, mówiąc o genezie współczesnego ateizmu, podkreśla: w takiej genezie ateizmu niemały udział mogą mieć wierzący, o ile skutkiem zaniedbań w wychowaniu religijnym albo fałszywego przedstawiania nauki wiary, albo też braków w ich własnym życiu religijnym, moralnym i społecznym, powiedzieć o nich trzeba, że raczej przesłaniają, aniżeli pokazują prawdziwe oblicze Boga i religii. 

Jakich złych postaw powinienem unikać, by nie zrażać do wiary?