Tak będzie i z moim słowem: kiedy wyjdzie z ust moich, nie wróci tam, dopóki nie wykona tego, co jest moją wolą. Ja zadbam o pomyślność twojej drogi i o spełnienie moich przykazań (Iz 55,11).
W modlitwie nie paplajcie jak poganie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz... (Mt 6,7.9).
Słowo zaprasza nas do zaufania wobec Niego. Nie jest ono martwą literą, ale żywym i życiodajnym Słowem, zdolnym do osiągnięcia tego, co zapowiada i głosi.
Czas Wielkiego Postu jest zaproszeniem do odkrywania wartości Bożego Słowa, do dawania Mu centralnego miejsca w naszym życiu. Jezus jest Słowem Ojca, Słowem wcielonym, jest Chlebem, który daje nam życie. Dając nam swojego Syna, Bóg daje nam Słowo, a w Słowie daje nam swojego Ducha. Wielki Post jest zaproszeniem, byśmy dostosowali rytm naszego życia do rytmu Słowa. Jesteśmy zaproszeni do słuchania i czytania z wiarą i ufnością, aby nie zatrzymać się tylko na literach tekstu, ale dotrzeć do głosu Boga, który do nas mówi.
Jezus nie daje nam gotowej i magicznej formuły do wyrecytowania z pamięci. Przekazuje nam swoje własne doświadczenie Boga, o którym mówi: Abba - Tatusiu, Ojcze!
Jest to modlitwa, która jest wielkim zaproszeniem do budowania doświadczenia Boga. Jest modlitwą, którą nie tylko należy odmawiać, ale jest modlitwą, którą przede wszystkim trzeba żyć.
Jak często pojedyncze wezwania Modlitwy Pańskiej stają się moją modlitwą? Jak wprowadzam je w życie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz