Czwartek 5. Tygodnia Wielkiego Postu

    Jezus powiedział do Żydów: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki". Rzekli do Niego Żydzi: "Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki" (J 8,51-52).

    Życie wieczne, które głosi Jezus, jest w dzisiejszej Ewangelii Dobrą Nowiną. Zgodnie z Jego obietnicą nie jest już szaleństwem pragnienie życia na wieki. 

    W rzeczywistości jest to pragnienie ludzi wszystkich czasów. Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. 

    Ale słowa te budzą gwałtowny sprzeciw tych, którzy koncentrują się na doświadczeniu śmierci: Abraham umarł i prorocy... Abraham, który tak wiernie trwał przy Bożym Słowie. Chcielibyśmy wierzyć w coś tak fascynującego i pięknego, ale nie można żyć złudzeniami...

    Jezus nie zaprzecza fizycznej śmierci, której sam doświadczy. Zapewnia jednak, że śmierć nie kończy życia. Bóg jest Życiem. I prosi nas, byśmy zaufali Jego słowom, zachowywali je i pomimo wielu naszych upadków i niekonsekwencji podejmowali wysiłek, aby to Słowo żyło w nas. Resztę najlepiej pozostawić Jemu.

Czy naprawdę wierzę, że Bóg jest Bogiem życia?