Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» (Rz 8,15).
Idźcie zatem i uczyńcie uczniami wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie ich zachowywać wszystko, co wam nakazałem (Mt 28,19-20a).
Tylko Bóg znaleziony. Żaden nauczany, wystudiowany Bóg nie może być prawdziwy. Tylko odnaleziony Bóg, spotkany i doświadczony może być prawdziwy...
Wartość naszych definicji i stwierdzeń na temat Boga jest i zawsze będzie skażona błędem, ponieważ żadne ludzkie słowo nie potrafi wyczerpać tajemnicy Boga. Pokazują natomiast bogactwo Tradycji i wysiłek wielu myślicieli, którzy pochylali się nad Tajemnicą Trójcy i podejmowali wysiłek, by Bóg stał się bardziej zrozumiały.
Mówimy o Tajemnicy Boga, tak jak mówimy czasem o tajemnicy osoby, tajemnicy człowieka, próbując powiedzieć, że każdy ma swoją wewnętrzną głębię, która jest światem nieznanym dla drugich, której nigdy nie zrozumiemy do końca.
Dlatego, kiedy ewangeliści, święty Paweł czy nawet sam Jezus, mówili o Bogu, mówili o swoim osobistym doświadczeniu miłości i spotkaniu z Nim.
Jeśli kochamy jakąś osobę, zauważamy znacznie więcej rzeczy i drobiazgów, których inni nie potrafią zobaczyć. Odkrywamy wnętrze, obserwując twarz, oczy, widząc zachowania, gesty, słysząc zabarwienie czy ton głosu. Ten, kto kocha cię najbardziej jest tym, kto zna cię najlepiej.
Aby cokolwiek powiedzieć o Bogu i Jego tajemnicy, konieczne jest minimum osobistego doświadczenia Boga.
W jaki sposób doświadczam obecności Boga w moim życiu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz