Święto Katedry Świętego Piotra

    Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić (1P 5,1).

    Ty jesteś Piotr - Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bram piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie (Mt 16,18b-19).

    O Piotrze w Ewangeliach możemy wyczytać dużo. Może najbardziej uderzającym epizodem jest jego zaparcie się Jezusa w chwili największego cierpienia Mistrza. Później przyszły łzy, żal, przebaczenie i doświadczenie nieskończonej miłości. Piotr doświadczył własnej słabości i kruchości, a to sprawia, że w pierwszym liście, którego dzisiaj słuchamy w Kościele, możemy zobaczyć jego wielką pokorę. Mówi o sobie jedynie jako świadku Chrystusowych cierpień... stając w jednym szeregu z tymi, którzy są starszymi wspólnot (prezbiterami). Nie wynosi się nad innych, wskazując na apostolski urząd czy wybranie na Skałę Kościoła.

    Misja, którą Jezus powierza Piotrowi, jest przedstawiona w Ewangelii Mateusza za pomocą trzech obrazów: skały, kluczy oraz związywania i rozwiązywania. Piotr, czyli Cephas, będzie fundamentem budowli, jaką jest Kościół. Jezus będzie tym, który zgromadzi wszystkich, a Piotr będzie fundamentem. I temu Kościołowi, założonemu, aby podtrzymywać obecność zmartwychwstałego Pana, Jego słowa i Jego dzieła, Jezus obiecuje wieczne trwanie: moce śmierci go nie zwyciężą. 

    Drugim obrazem są klucze. Tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Ten gest nie oznacza - jak sugerują niektóre graficzne przedstawienia św. Piotra - że jest on strażnikiem nieba, ani nie oznacza, że jest właścicielem Kościoła - Jezus mówi mój Kościół. Przekazanie kluczy oznacza, że Piotr otrzymał misję zarządcy, który reprezentuje Właściciela i działa w Jego imieniu na mocy udzielonej jedynie władzy.

    Trzecim obrazem jest wiązanie i rozwiązywanie: to, co zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a to, co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.  Jest to służba interpretowania i definiowania tego, co jest zgodne z objawioną wiarą, oraz wskazywanie tego, co od niej odbiega lub jej zaprzecza. Jezus pokazywał, co prowadzi do Królestwa Bożego, a co od niego oddala. Piotr będzie musiał kontynuować to dzieło. Jezus nie opuszcza swojego Kościoła, daje mu przewodnika z wielkim autorytetem, który będzie działał pod natchnieniem i ciągłą pomocą Jego Ducha. 

Kiedy ostatni raz modliłem się za Piotra naszych czasów?