Środa 14. Tygodnia Zwykłego, wsp. św. Brunona z Kwerfurtu

    Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości (Mt 10,1).

    Wysyłając na misję, Jezus udziela władzy, mocy z wysoka. Posłani nie są zatem bezradni czy pozbawieni ochrony wobec zła. Ale nie mają też prawa używać każdego rodzaju władzy czy mocy w swojej pracy. 

    Jezus udziela bardzo dziwnej mocy władzy swoim posłańcom. Pewnie trzeba przeczytać znów całą Ewangelię, by rozpoznać tę moc, której On udziela. Można jednak znaleźć kilka wyraźnych wskazań:

* moc miłowania nieprzyjaciół, przeciwników, obojętnych, innych, której minimum stanowi rezygnacja z odwetu - to jest możliwe tylko w oparciu o moc z wysoka;

* moc wspólnoty, dzielenia się życiem, budowania mostów i burzenia murów;

* władza przebaczania i moc proszenia o przebaczenie, co jest najpewniejszym narzędziem rozbrajania przemocy;

* władza dzielenia się chlebem przy stole otwartym dla tych, którzy karmią się nie tylko chlebem, ale każdym słowem, które pochodzi z Bożych ust;

* władza głoszenia dobrej nowiny przez przypowieści i proste historie, nasycone siłą prawdy, zdolne rzucić światło i poruszyć twarde i uparte serce;

* moc łagodności, wrażliwego spojrzenia, bliskości, która ukazuje miłujące serce Ojca;

* moc prostoty bezpośredniego i prawdziwego słowa, które zwycięża, ukazując prawdę;

    Dziś do nas należy odkrycie duchów nieczystych, które kształtują egoizm i wykrzywiają piękno Ewangelii.  

1. W jakich momentach doświadczam mocy Bożej?