Reakcja Boga na zachowanie ludu wybranego jest zrozumiała. Podwójne zło: opuścili źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane.
Lud, który u początku miłości poszedł za Panem i cieszył się wolnością, zamienił swoją miłość oblubieńczą na relację z nierządnicą. Wolał porzucić Pana i pójść za innymi bogami. Opuścił źródło żywej wody, a wybrał cysterny dziurawe.
To samo możemy powiedzieć o nas, uczniach Jezusa. Kiedy wybieramy grzech i odwracamy się od Niego, odrzucamy niewypowiedziany skarb, a wybieramy miedziaki.
Stajemy wobec tajemnicy zła. Święty Paweł wypowiedział tę prawdę w słowach: zło, którego nie chcę, to czynię. Powinniśmy prosić o światło, abyśmy, gdy to się stanie, gdy zobaczymy głupotę, którą popełniliśmy, potrafili wrócić do Niego, źródła wody żywej, jedynego źródła zdolnego ugasić nasze pragnienie.
1. Czy potrafię zobaczyć głupotę własnego grzechu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz