Bóg zapowiada spełnienie obietnicy, która ma związek z narodzinami Jezusa. To już się dokonało. Czytamy proroctwo Jeremiasza, aby pamiętać o tym, co się już wydarzyło.
Pamięć o narodzinach Jezusa, Jego życiu i nauczaniu, Jego drodze ku Jerozolimie i zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu jest nam potrzebna. Wiara potrzebuje pamięci, ponieważ pamiętanie, przechowywanie w sercu Bożych tajemnic pozwala na to, by wiara była żywa. Pamięć o Bożym działaniu w naszym życiu i w dziejach ludzkich utrzymuje wiarę przy życiu.
Największym wrogiem wiary nie jest niewiara, ale niedbałość, powierzchowność, uleganie rozproszeniom, roztargnienia, zapominanie.
Dlatego czas adwentu to czas przypominania, ćwiczenie naszej pamięci poprzez ciągłe powracanie do Pisma Świętego, które jest pokarmem pamięci.
Trzeba opróżnić umysł z wszelkiego hałasu, który utrudnia i nie pozwala usłyszeć szeptów Ducha Świętego, oczyścić serce i ducha ze wszystkiego, co nie pozwala Duchowi poruszać naszym życiem.
Adwent to czas odnowienia naszej wiary, nadziei i miłości. Aby przygotować nasz czas i wszystko czym jesteśmy, na spotkanie Boga, który przyszedł, który przychodzi i który przyjdzie. Na spotkanie z Tym, który Był, który Jest i który Przyjdzie.
Jak dbam o swoją pamięć wiary? Czy często sięgam po Słowo? Czy pamiętam o cudach, które Bóg uczynił w moim życiu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz