Stawajcie się miłosierni, jak wasz Ojciec jest miłosierny. Nie osądzajcie, a nie będziecie osądzeni. Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni. Przebaczajcie, a będzie wam przebaczone (Łk 6,36-37).
Daniel odczytuje słowo, jakie Bóg skierował do narodu Izraela siedemdziesiąt lat wcześniej. Doświadczenie niewoli i pochylenie się nad proroctwem Jeremiasza wyzwala w Danielu pragnienie zbliżenia się do Boga, który jest miłosierny i współczujący, który wybacza niewierność swojego ludu. Jest to modlitwa wstydu i smutku, ale przede wszystkim wielkiej ufności w miłosierdzie oraz nadziei, że Boża łaska i opieka zostaną przywrócone.
Po Twojej stronie, Panie, jest sprawiedliwość - aby usta mogły wypowiedzieć te słowa, najpierw trzeba pochylić się nad Słowem, zestawić je z otaczającą nas rzeczywistością, skonfrontować z własnym życiem i modlić się. Wsłuchać się w Słowo, który mówi do nas Bóg.
Kiedy stajemy przed Bogiem, przeglądamy się w Jego słowie, poznajemy prawdę o sobie, widzimy siebie takimi, jakimi jesteśmy. Słowo oświetla rzeczywistość, która nas otacza. Widzimy prawdę o sobie i widzimy serce Boga. Słowo sprawia, że potrafimy spojrzeć na siebie Bożymi oczami. Światło Bożego Słowa wydobywa z ukrycia to, czego najbardziej się wstydzimy, co nas najbardziej boli, czego najbardziej się boimy. A jednocześnie to samo Słowo daje nam najpiękniejsze doświadczenie - jesteśmy kochani przez Boga, bez żadnych warunków, ograniczeń. I to pozwala powiedzieć z ufnością: Po Twojej stronie, Panie, jest sprawiedliwość. Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość...
Jesteśmy zaproszeni do miłosierdzia. Doświadczenie Bożej miłości, miłości bezwarunkowej, jest zaproszeniem, byśmy uczyli się przebaczać. Wszyscy mamy wady, które nas przytłaczają, niewierności i zdrady, które nas zawstydzają. I wszyscy musimy nauczyć się przebaczać sobie tak wiele rzeczy...
Nasza miłość może być mała, samolubna i małostkowa. A Bóg zaprasza nas do miłości, którą On sam nas kocha, miłości hojnej i współczującej; miłości, która nie osądza, ale przebacza; miłości, która wyzwala i czyni dobro. Jest to miłość, która ryzykuje i daje siebie.
W bezmiarze Bożego Miłosierdzia jest miejsce dla wszystkich.
1. Czy Boże Słowo pomaga mi spojrzeć w prawdzie na moje życie?
Panie! Kiedy staję przed lustrem Twego Słowa, daj mi łaskę otwartych oczu. Abym ich nie zamykała i z pokorą patrzyła. Oświetlaj , Panie, swoim światłem rzeczywistość wokół mnie i spraw, bym nie uciekała przed ta prawdą, którą mi ukazujesz i przyjęła ją. Dziękuję.
OdpowiedzUsuńOcenianie innych jest jedną z największych pokus a Słowo Boże uświadania nam tę słabość i pomaga w jej pokonywaniu.
OdpowiedzUsuń