a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.
(Ps 34,10-11)
Psalm zaprasza do zaufania Bogu. Zaproszenie dla pokornych, aby Go słuchali i radowali się.
Wytrwała ufność w Bogu, w Bogu zbawienia, który nigdy nie zawodzi, rodzi owoce większe, niż te, o które człowiek prosi. Tym, którzy Boga szukają, Bóg hojnie udziela swoich darów, troszczy się o nich.
Świat wydaje się daleki od Boga, wydaje się nie potrzebować Boga. Pogrąża się w niepokoju, w chaosie, w udręce i niepewności. Człowiek często czuje się przytłoczony. Zaufanie do Boga, a także do człowieka wydaje się nieobecne. Pokój został już dawno wypędzony przez egoizm, różne interesy i interesiki oraz wojny.
I nad tym światem mamy wznieść słowo nadziei - swoim życiem zakorzenionym w Bogu, w Bogu, który dotrzymuje obietnic, w Bogu, który nie zawodzi, w Bogu, który JEST.
1. Kiedy poddaję się zwątpieniu i zniechęceniu?
Tak się dzieje , gdy słabnę i wydaje mi się, że się nie podniosę i nie dam rady iść dalej. Jednak uzmysławiam sobie wtedy, że nie raz już było podobnie i tylko zaufanie Bogu było dla mnie ratunkiem. On nigdy mnie nie zawiódł.
OdpowiedzUsuńBardzo przemawia dziś do mnie ten obraz otwartej dłoni, która tylko w otwartości swojej może garściami nabierać słońce. Otwieram i ja swoje ręce, wyciągam je, przyjmuję...
Dziękuję.
Dwaj opętani, bardzo niebezpieczni.
OdpowiedzUsuńJezus przychodzi do wsi, uzdrawia, uwalnia od opętania, przychodzi z Miłością, z ratunkiem.
Mimo to na wieść o wydarzeniach: „całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa; a gdy Go ujrzeli, prosili, żeby opuścił ich granice”.
Tak jak myślę o tej sytuacji, to nie wiem, czy gdzieś w Ewangelii jest taka sytuacja, w której Jezus jest tak potraktowany??? Raczej kojarzy się z tłumami, które za Nim idą.
Nie wiem, czy mieszkańcy się przestraszyli, czy szkoda im było świń, czy woleli trwać w swoim status quo.
Zastanawiam się i próbuję odkryć, czy są takie miejsca, takie sprawy w moim życiu, w które wolę nie zapraszać Jezusa, a może i nawet wypraszam, bo boję się, że zburzy mi coś, do czego może już przywykłam, albo jest mi z tym dobrze, a może boję się utracić.
Dziękuję ojcu i pani Joli, za wasze świadectwo, że Pan nigdy Was nie zawiódł.