zachód słońca

zachód słońca

piątek, 29 kwietnia 2022

Piątek 2. Tygodnia Wielkanocy - Święto św. Katarzyny ze Sieny

    Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą (1 J 1,5-6).

    W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom (Mt 11,25).


    Te słowa Jezusa zostały uobecnione w życiu św. Katarzyny Sieneńskiej. Prosta zakonnica. Otrzymała od Boga mądrość, poznawała Jego tajemnice, żyła tajemnicą Boga i przekazywała, apelując do serc i sumień wielu. Za to Kościół ogłosił ją w 1970 roku, wraz ze św. Teresą od Jezusa Doktorem Kościoła Powszechnego. 

    Była mistyczką w każdym znaczeniu tego słowa, kobietą swoich czasów, znaną z miłości do Kościoła, który wówczas przeżywał głęboki kryzys. Papieża, który ze względów politycznych stał się zakładnikiem Awinionu, potrafiła przekonać, by wrócił do Rzymu i jego powrót zorganizowała. Uratowała Kościół przed kolejnym rozłamem. 

    Walczyła o reformę Kościoła oraz pokój pomiędzy Francją i państwami włoskimi. 

    Mówiła do do przyszłych sióstr, a dziś może to samo powiedzieć nam: Nigdy się nie bójcie, ale pokładajcie ufność we Krwi Chrystusa ukrzyżowanego. Nigdy nie oddzielajcie się od Niego ani prze pokusy, ani przez złudzenia, ani z obawy przed cierpieniami. Odrzućcie od siebie wszelką służalczą bojaźń, miejcie miłość! Miłość! Miłość!

    Wiedziała, że Bóg jest Światłością. Święty Jan przestrzega przed ciemnością - ciemnością grzechu. To grzech, który przybiera postać pokus, złudzeń, wyobrażeń i lęków.  To ciemność, która nie pozwala nam trwać w zjednoczeniu z Bogiem, nie pozwala nam chodzić w prawdzie, a w konsekwencji nie pozwala, by Słowo w nas zamieszkało. Święta Katarzyna tak bardzo weszła w tę miłość i Komunię z Chrystusem, że została obdarzona darem stygmatów. 

1. Jak wyrażam moją miłość do Chrystusa i Kościoła?

1 komentarz:

  1. Grzech który przybiera postać pokus i lęków, w miarę zrozumiałe. Natomiast: złudzenia, wyobrażenia jako grzech mniej. To dla mnie pozytywnie odkrywcze. Zawsze bałam się złudzeń. Myślę , że w tym poszukiwaniu i trwaniu w Światłości bardzo pomocny jest drugi człowiek. Doradzi, pomoże, wyjaśni, wskaże właściwą drogę. Dzięki za ujmujący opis św Katarzyny.

    OdpowiedzUsuń