Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Gdy więc się zebrali, zapytali Go, mówiąc: „Panie, czy to właśnie teraz przywrócisz Królestwo Izraela?” Odpowiedział im: „Nie do was należy poznanie czasu i chwili, które Ojciec wyznaczył swą władzą. Ale otrzymacie moc, gdy przyjdzie do was Duch Święty. I będziecie moimi świadkami” (Dz 1,6-8b).

Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie zatem i uczyńcie uczniami wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego (Mt 28,18b-19).

Wielkanoc dobiega praktycznie końca. To ostatnie spotkanie Zmartwychwstałego z uczniami. U wszystkich ewangelistów powtarzane są dwie sprawy:

* z jednej strony zaufanie, jakie Jezus pokłada w uczniach. Mówi im, że będą odpowiedzialni za kontynuowanie Jego dzieła. W ich ręce Jezus złożył skarb Ewangelii, głoszenia dobrej nowiny o zbawieniu człowieka;

* z drugiej strony, nawet w tym ostatnim spotkaniu, podkreślony jest brak zrozumienia u uczniów i wątpliwości. Po tym, jak podążali za Jezusem drogami Galilei, podczas Jego podróży do Jerozolimy, po tym, jak byli bezpośrednimi świadkami Jego słów i znaków, które czynił, po tym, jak widzieli Go aresztowanego, osądzonego i skazanego na śmierć krzyżową, po tym, jak doświadczyli Jego zmartwychwstania – uczniowie nadal nie w pełni rozumieją  misję Jezusa, a tym samym nie potrafią zrozumieć zadania, które Jezus im zleca. Niektórzy mieli wątpliwości… Potrafią jedynie zapytać: czy to właśnie teraz przywrócisz królestwo Izraela? 

Tylko obietnica Ducha Świętego niesie w sobie nadzieję, że uczniowie zrozumieją misję Jezusa i swoją własną misję. Okres uczenia się jeszcze się nie skończył. Muszą otrzymać Ducha Świętego, który sprawi, że poznają znaczenie słów Jezusa. W jakiś sposób konieczne jest, aby Jezus zniknął z ich życia, aby otworzyć ich serca na głębsze i prawdziwsze zrozumienie Jego osoby i misji. 

     My również potrzebujemy obecności Ducha Świętego, aby nas oświecił, byśmy potrafili zrozumieć, czym jest nadzieja, do której zostaliśmy powołani, czym bogactwo chwały u Niego wśród świętych. 

1.Czy potrafię uznać, że wciąż potrzebuję się uczyć i poznawać Jezusa? Czy nie myślę, że już wiem wiele i to wystarczy?